Szanowny Panie Ministrze,

W imieniu pacjentów chorych na raka jelita grubego w Polsce APELUJEMY o uelastycznienie i poszerzenie możliwości stosowania schematów chemioterapii w ramach programu lekowego.

W niemal 40-milionowym społeczeństwie chorych na raka jelita grubego często nie widać. Są albo w szpitalu, albo dochodzą do siebie w domu, po wyczerpującej chemioterapii. Ich choroba jednak postępuje nieubłaganie. W zależności od etapu, na którym nowotwór jelita grubego został zdiagnozowany, można go skutecznie leczyć lub tylko ograniczać wyniszczające skutki choroby. Rak jelita grubego to drugi pod względem częstości występowania nowotwór złośliwy w Polsce, a zachorowalność na niego systematyczne rośnie. Jest też drugim w kolejności nowotworem odpowiedzialnym za zgony u kobiet oraz trzecim u mężczyzn. Umieralność z powodu nowotworów jelita grubego w Polsce jest wśród mężczyzn o ok. 50% wyższa niż przeciętna dla krajów Unii Europejskiej.

W ostatnich kilkunastu miesiącach, dzięki zaangażowaniu Ministerstwa Zdrowia, ekspertów, pacjentów oraz organizacji ich reprezentujących, udało się wyraźnie poprawić sytuację pacjentów z rakiem jelita grubego, jednak nadal schemat leczenia nie jest optymalny. Istnieje wyraźna potrzeba uelastycznienia i poszerzenia możliwość stosowania schematów połączonych z chemioterapią. Obecnie panitumumab refundowany jest w skojarzeniu ze schematem chemioterapii FOLFOX. Problem dotyczy więc de facto rozszerzenia wskazania refundacyjnego panitumumabu i możliwoścci jego stosowania w skojarzeniu ze schematem FOLFIRI. We wszystkich krajach Unii Europejskiej oraz w krajach Europejskiej Strefy Wolnego Handlu - z wyjątkiem Polski - panitumumab w skojarzeniu z chemioterapią FOLFIRI jest refundowany w I linii leczenia raka jelita grubego. Wprowadzenie takiej zmiany w Polsce byłoby zgodne z wytycznymi National Comprehensive Cancer Network, European Society for Medical Oncology oraz rekomendacją krajową Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej. Zalecają one stosowanie panitumumabu w skojarzeniu zarówno z chemioterapią FOLFOX jak i FOLFIRI. Refundacja takiego schematu leczenia, pozwoliłaby dogonić Europę w zakresie standardów leczenia raka jelita grubego.

Dostęp do nowoczesnych terapii, o różnych mechanizmach działania, jest podstawą skutecznego leczenia. Wprowadzenie wspomnianego wyżej schematu leczenia PAN+FOLFIRI, przede wszystkim stanowiłoby oczekiwane, przez pacjentów i lekarzy, uzupełnienie wachlarza opcji terapeutycznych oraz możliwość dopasowania terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta, które łączą najważniejsze wartości - wysoką skuteczność, korzystny profil bezpieczeństwa i wygodną formę podania.

Rada Przejrzystości w swoim stanowisku z 14.10.2019 r. oraz Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji w rekomendacji z 17.10.2019 r. wskazali jasno na skuteczność panitumumabu - (wydłużenie OS, PFS, wyższe PR) w grupie chorych bez mutacji w obrębie rodziny genów RAS. Jednocześnie, co należy podkreślić, stosowanie schematu leczenia PAN+FOLFIRI posiada bardzo korzystny profil bezpieczeństwa, charakteryzujący się mniejszym odsetkiem występowania działań niepożądanych przy podaniu oraz brakiem konieczności premedykacji. Dzięki dawkowaniu raz na 2 tygodnie pacjent o połowę rzadziej pojawia się w szpitalu, co poprawia jego komfort życia, a także obniża koszty publicznego płatnika związane z hospitalizacją.

Jednocześnie chcielibyśmy wyrazić zaniepokojenie związane z informacją o poważnych problemach z dostępnością oksaliplatyny w Polsce. W wielu szpitalach kończą się jej zapasy, a dwie firmy, które do tej pory dostarczały oksaliplatynę do hurtowni, nie są wstanie sprowadzić nowych partii produktu do Polski. Sytuacja ta stanowi zagrożenie dla możliwości prowadzenia skutecznej terapii wielu nowotworów (np. raka trzustki, czy raka jelita grubego). W przypadku raka jelita grubego brak oksaliplatyny uniemożliwia realizację programu lekowego, ze względu na brak możliwości zastosowania panitumumabu (w 1 linii leczenia) oraz bewacyzumabu (2 linii leczenia) – oba leki są stosowane w skojarzeniu z chemioterapią FOLFOX, która zawiera oksaliplatynę. Oznacza to, że nie jest możliwe dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta i zainicjowanie bardzo skutecznej terapii panitumumabem i FOLFOX. W tej sytuacji tym bardziej przydałby się schemat PAN+FOLFIRI.

Zdajemy sobie sprawę, iż środki finansowe przeznaczone na refundację są ograniczone, zatem istotne jest racjonalne wprowadzanie na wykazy kolejnych opcji terapeutycznych. Dlatego warto zauważyć, że refundacja schematu leczenia PAN+FOLFIRI nie zwiększy populacji pacjentów, a wprowadzenie jej jako kolejnej opcji terapeutycznej w 1 linii leczenia, będzie dla publicznego płatnika bezkosztowe.

Pańskie zrozumienie dla różnych grup pacjentów, którego doświadczaliśmy podczas wielokrotnych spotkań i rozmów z Panem Ministrem, pomogły w doprowadzeniu do szczęśliwego finału wielu spraw, których nikt inny przed Panem nie potrafił rozwiązać. Obok merytorycznych argumentów, nigdy nie zabrakło Panu zwykłej ludzkiej wrażliwości, tak cennej w odniesieniu do pacjentów, wielokrotnie pozostawianych samym sobie. Wierzymy więc, że apel ten nie pozostanie bez odpowiedzi, a rozszerzenie wskazania refundacyjnego panitumumabu i możliwość jego stosowania w skojarzeniu ze schematem FOLFIRI, pozostaje już kwestią nieodległej przyszłości.