Po czterech falach COVID-19, na skutek ataku Federacji Rosyjskiej na suwerenną Ukrainę, obok kryzysu pandemicznego, w Polsce, codziennie mierzymy się również z konsekwencjami wojny w wymiarze humanitarnym. Ponad 2,7 miliona uchodźców, którzy przyjechali do Polski, rosnące zapotrzebowanie na leki, opatrunki, sprzęt medyczny oraz najbardziej podstawowe produkty u naszego wschodniego sąsiada stawiają przed polskim rządem i podmiotami systemu ochrony zdrowia ogromne wyzwania. Jak w czasie kryzysu zadbać o stabilność systemu zastanawiali się uczestnicy konferencji „Odporny i stabilny system ochrony zdrowia – bezpieczeństwo zdrowotne w dobie kryzysów”.

Narastający od lat niedobór kadr jest jedną z największych bolączek polskiego systemu zdrowotnego. Polska zajmuje jedno z ostatnich miejsc w Europie pod względem liczby pielęgniarek i położnych. Dlatego dla tych, które przyjechały z Ukrainy i mają kwalifikacje zawodowe, z pewnością nie zabraknie pracy. Przyjęta dwa tygodnie temu specustawa umożliwiła przyznawanie im prawa do wykonywania zawodu w Polsce w ramach szybkiej ścieżki, skróconej do minimum formalności. – W tej chwili w Ministerstwie Zdrowia czeka około 400–500 kompletów dokumentów do rozpatrzenia w ramach tej szybkiej ścieżki – mówi Zofia Małas, prezes Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych.

Uważamy, że zasady przyznawania dodatków COVID-19 nie są równe dla wszystkich pracowników ochrony zdrowia i pomijają bardzo ważne ogniwo w opiece nad pacjentami zagrożonymi zakażeniem koronawirusem. Widzimy, że liczba osób wykluczonych ze świadczeń jest ogromna, nie ma tam sanitariuszy, pracowników szpitalnych oddziałów ratunkowych, izb przyjęć, diagnostów laboratoryjnych i personelu stacji dializ. Placówki, które oficjalnie nie mają formalnie łóżek covidowych, są wykluczone z tego dodatku, mimo że personel pracuje z pacjentami chorymi na COVID-19 i ponosi podobne ryzyko zdrowotne w podobnych warunkach pracy. - podkreśla dr hab. n. med. Szymon Brzósko, nefrolog, dyrektor medyczny DaVita Polska.

Pieniądze nie są panaceum na poprawę sytuacji w ochronie zdrowia. Potrzebna jest rzetelna, ambitna i odważna reforma opieki zdrowotnej, tak aby zapewnić wydolność systemu. W tej chwili dosypuje się pieniądze do „kosza z dziurą”. Sztandarowe 7% PKB na zdrowie, jak podają obecnie ekonomiści, nic nie zmieni, ze względu na inflację i wzrost kosztów. Trzeba sobie jasno powiedzieć, po 30 latach marazmu w ochronie zdrowia, przyszedł czas na konkretne i szerokie reformy. Obecnie co roku Polacy wydają ok. 25 mld. złotych na prywatną opiekę medyczną, bo nie otrzymują właściwej opieki w systemie publicznym. - przekonuje Gilbert Kolbe, rzecznik Białego Miasteczka, Komitet Protestacyjno-Strajkowy Ochrony Zdrowia. 

Poprawa jakości usług medycznych dla pacjentów jest jednym z priorytetów reformy systemu ochrony zdrowia, zawartym w Polskim Ładzie. „To jest zmiana filozofii. Obecnie zupełnie inaczej podchodzimy do roli jakości w tym sektorze, przestajemy ją traktować jako dodatek, a zaczynamy uważać za trwały element zarządzania systemem opieki zdrowotnej” – powiedział Minister Zdrowia Adam Niedzielski podczas panelu odbywającego się w ramach Europejskiego Kongresu Gospodarczego w Katowicach.

Naczelna Izba Pielęgniarek i Położnych przedstawia raport dotyczący aktualnej sytuacji kadrowej w zawodach pielęgniarki i położnej w Polsce. Raport wskazuje strukturę wieku zatrudnionych pielęgniarek i położnych z podziałem na województwa. Prognoza wskazuje, iż do 2025 r. liczba zatrudnionych pielęgniarek i położnych zmniejszy się o 16 761, a do 2030 r. o 36 293.

Utrzymanie dotychczasowego kursu i ustanowienie zdrowia priorytetową dziedziną administracji rządowej jest konieczne. Zabezpieczenie potrzeb pacjentów jest niezbędne do walki z obecnym kryzysem zdrowotno-gospodarczym oraz fundamentem zrównoważonego rozwoju Polski w warunkach „nowej normalności”. - komentuje Jacek Graliński, przewodniczący Komitetu Farmaceutycznego Amerykańskiej Izby Handlowej w Polsce.