Asocjacja Niewydolności Serca PTK ogłosiła opinię w sprawie stosowania dapagliflozyny u pacjentów z niewydolnością serca
Opublikowane 08 kwietnia 2021
W dokumencie opublikowanym na łamach czasopisma naukowego „Kardiologia Polska” przedstawiono nowe zalecenia dotyczące zastosowania dapagliflozyny u pacjentów z niewydolnością serca. W opinii ekspertów Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego zastosowanie dapagliflozyny to kamień milowy: poprawia rokowanie i jakość życia pacjentów oraz przyczynia się do zmniejszenia liczby hospitalizacji chorych z powodu niewydolności serca. Dapagliflozyna to jedyny z przebadanych inhibitorów SGLT-2, który dodany do optymalnej terapii wykazał redukcję śmiertelności u pacjentów z niewydolnością serca.
Stanowisko ekspertów
W marcu 2021 roku na łamach czasopisma naukowego „Kardiologia Polska” opublikowano dokument pn. „Opinia ekspertów Asocjacji Niewydolności Serca Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotycząca zastosowania dapagliflozyny w leczeniu niewydolności serca z obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory”[1]. W dokumencie opisane zostały najważniejsze badania z zastosowaniem inhibitorów SGLT2 oraz wskazania do zastosowania dapagliflozyny według opinii ekspertów Asocjacji Niewydolności Serca Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego.
Dapagliflozyna początkowo była zarejestrowana w terapii cukrzycy. W listopadzie 2020 r. została zarejestrowana także w leczeniu osób z objawową przewlekłą niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory. Obecnie to jedyny lek z grupy inhibitorów SGLT2 zarejestrowany w tym wskazaniu.
– W wyniku analizy dowodów naukowych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności dapagliflozyny stosowanej w terapii pacjentów z niewydolnością serca, przedstawiliśmy stanowisko Asocjacji Niewydolności Serca uwzględniające uzupełnienie dotychczasowego schematu terapeutycznego o dapagliflozynę. Opracowania Opinia ma charakter praktycznego przewodnika dla kardiologów i lekarzy innych specjalizacji zajmujących się terapią niewydolności serca – mówi prof. Jadwiga Nessler, kierownik Kliniki Choroby Wieńcowej i Niewydolności Serca Instytutu Kardiologii CMUJ Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. J. Pawła II, pełnomocnik Zarządu Głównego PTK ds. Niewydolności Serca i Opieki Paliatywnej w Kardiologii.
Niezaspokojone potrzeby
W Polsce na niewydolność serca choruje około 1,2 mln osób. Każdego roku umiera ponad 140 tys. chorych.
– Na przestrzeni ostatnich lat w diagnostyce i leczeniu pacjentów z niewydolnością serca ze zmniejszoną frakcją wyrzutową lewej komory nastąpił znaczący postęp, którego konsekwencją była redukcja śmiertelności sercowo‑naczyniowej i całkowitej. Mimo tego przeżycie 5‑letnie w przebiegu niewydolności serca jest nadal gorsze od obserwowanego w niektórych typach nowotworów. Dlatego nadal istnieje zapotrzebowanie na nowe, skuteczne metody leczenia niewydolności serca – wyjaśnia prof. Jadwiga Nessler.
Kamień milowy w terapii niewydolności serca
W swojej najnowszej Opinii eksperci Asocjacji Niewydolności Serca PTK podkreślają, że wyniki badań klinicznych DAPA-HF[2] i EMPEROR-Reduced[3] ujawniły zupełnie nowe podejście do leczenia niewydolności serca.
– Wnioski z badań uzasadniają stosowanie inhibitorów SGLT2 u pacjentów z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory. Ustanawiają nowy standard opieki nad pacjentami z niewydolnością serca z obniżoną frakcją lewej komory i z pewnością znajdzie to przełożenie na praktykę kliniczną – uważa prof. Przemysław Leszek z Kliniki Niewydolności Serca i Transplantologii, Narodowego Instytutu Kardiologii im. Stefana kardynała Wyszyńskiego Państwowego Instytutu Badawczego w Warszawie, przewodniczący Asocjacji Niewydolności Serca Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego.
Stanowisko ekspertów Asocjacji Niewydolności Serca PTK uwzględnia dapagliflozynę jako nową opcję terapeutyczną dla wszystkich pacjentów z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową. Jak zaznaczają eksperci, to obecnie jedyny lek z grupy inhibitorów SGLT2 wykazujący statystycznie istotne zmniejszenie zgonów zarówno z przyczyn sercowo-naczyniowych, jak i zgonów z dowolnej przyczyny.
Mniejsza śmiertelność, dłuższe i lepszej jakości życie
W najnowszej Opinii eksperci Asocjacji Niewydolności Serca PTK podkreślają, że badanie DAPA-HF było pierwszym dużym badaniem klinicznym, w którym analizowano populację pacjentów z niewydolnością serca również bez cukrzycy typu 2. We wspomnianym badaniu stosowanie dapagliflozyny istotnie zmniejszało ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych oraz hospitalizacji z powodu niewydolności serca. Efekt ten był równie dobrze widoczny niezależnie od statusu cukrzycy. Pacjenci przyjmujący dapagliflozynę w porównaniu do placebo mieli istotnie mniej nasilone objawy niewydolności serca, co przełożyło się na lepszą jakość życia.
Badanie DAPA-HF (4744 pacjentów, którzy byli obserwowani w czasie z medianą ok. 18 miesięcy) wykazało:
- 26% względną redukcję zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych lub hospitalizacji czy pilnej wizyty z powodu niewydolności serca (p<0,0001);
- 18% zmniejszenie względnego ryzyka zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych;
- 30% zmniejszenie względnego ryzyka hospitalizacji czy pilnej wizyty z powodu niewydolności serca;
- 17% zmniejszenie względnego ryzyka zgonu niezależnie od przyczyny;
- poprawę jakości życia pacjentów i mniejsze nasilenie objawów niewydolności serca po 8 miesiącach w stosunku do wartości wyjściowej.
W porównaniu z konwencjonalną terapią: inhibitor ACE lub ARB + betabloker, kompleksowa terapia z zastosowaniem ARNi + betabloker + MRA + dapagliflozyna zapewnia dodatkowe 8,3 roku bez wystąpienia zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych i bez pierwszej hospitalizacji z powodu niewydolności serca u pacjentów w wieku 55 lat.
Według opinii ekspertów PTK dapagliflozyna wpisuje się w cele leczenia pacjentów z niewydolnością serca, zdefiniowane w „Wytycznych ESC dotyczących diagnostyki i leczenia ostrej i przewlekłej niewydolności serca z 2016 roku”[4]: zmniejszenie śmiertelności, zapobieganie hospitalizacjom oraz poprawę stanu klinicznego chorych, poprawę ich wydolności wysiłkowej i jakości życia.
Praktyczne wytyczne
W Opinii ekspertów dapagliflozynę można dodać do leczenia w dowolnym momencie po rozpoznaniu niewydolności serca z obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory.
– Leczenie dapagliflozyną u chorego z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory należy rozpoczynać wcześnie, najlepiej jeszcze przed wypisem ze szpitala lub podczas kontrolnej wizyty ambulatoryjnej bezpośrednio po wypisaniu chorego ze ośrodka, w którym przebywał z powodu zaostrzenia niewydolności serca – podkreśla prof. Przemysław Leszek.
Zgodnie z Charakterystyką Produktu Leczniczego[5] dapagliflozynę stosuje się raz dziennie w dawce 10 mg. Może być ona przyjmowana o każdej porze dnia, niezależnie od spożywanych posiłków. Eksperci podkreślają rolę właściwego doboru populacji chorych, u których rozważane jest włączenie tej terapii.
Charakterystyka kliniczna chorych, u których warto rozważyć zastosowanie dapagliflozyny[6]:
- HFrEF z EF ≤ 40%;
- II do IV klasa czynnościowa wg NYHA;
- obecność cukrzycy typu 2 lub jej brak;
- chorzy otrzymujący standardową terapię tj. beta-adrenolityk i/lub inhibitor układu RAS (ACEI/ARB lub ARNI), oraz MRA jeśli zalecane;
- dapagliflozynę można dodawać do każdej terapii leczenia niewydolności serca;
- klirens kreatyniny dla inhibitorów SGLT-2 powinien wynosić ≥ 30 ml/min/1,73 m2
Przypisy:
[4] „Wytyczne ESC dotyczące diagnostyki i leczenia ostrej i przewlekłej niewydolności serca w 2016 roku”, Kardiologia Polska 2016; 74, 10: 1037–1147; DOI: 10.5603/KP.2016.0141
[5] https://www.ema.europa.eu/en/documents/product-information/forxiga-epar-product-information_pl.pdf
[6] https://www.mp.pl/kardiologiapolska/issue/article/15859/
Źródło: Asocjacja Niewydolności Serca PTK
Źródło: Asocjacja Niewydolności Serca PTK
Autor:
Redakcja MedicalPress