FDA zarejestrowała ozanimod w leczeniu pacjentów z wrzodzejącym zapaleniem jelita grubego
Opublikowane 17 czerwca 2021
Amerykańska Agencja Żywności i Leków zarejestrowała opracowany przez Bristol Myers Squibb ozanimod podawany doustnie w leczeniu dorosłych pacjentów z umiarkowaną i ciężką aktywną postacią wrzodziejącego zapalenia jelita grubego1. Jako pierwszy doustny modulator receptora fosforanu sfingozyny 1 (S1P) zarejestrowany w terapii wrzodziejącego zapalenia jelita grubego1, ozanimod stanowi nową metodę leczenia tej przewlekłej choroby o podłożu immunologicznym2.
Porównanie zastosowania ozanimodu z placebo wykazało istotne korzyści w zakresie wszystkich pierwszorzędowych i kluczowych drugorzędowych punktów końcowych oceny skuteczności, w tym remisji klinicznej, odpowiedzi klinicznej, poprawy endoskopowej oraz histopatologicznej poprawy stanu błony śluzowej w Tygodniu 10 i Tygodniu 52 badania 3 fazy True North1.
Spółka Bristol Myers Squibb ogłosiła, że amerykańska Agencja Żywności i Leków (FDA) zarejestrowała ozanimod 0,92 mg w leczeniu dorosłych z umiarkowaną i ciężką aktywną postacią wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (WZJG) – przewlekłej choroby zapalnej jelit (IBD).1
Przyjmowany doustnie raz na dobę ozanimod jest pierwszym i jedynym modulatorem receptora fosforanu sfingozyny 1 (S1P) dopuszczonym do leczenia pacjentów z umiarkowaną i ciężką aktywną postacią WZJG. Mechanizm, poprzez który ozanimod wywiera działanie lecznicze u pacjentów z WZJG nie jest znany, ale może polegać na ograniczaniu przenikania limfocytów do jelit. Przypuszcza się, że oddziałując na receptory S1P obecne na komórkach układu odpornościowego zwanych limfocytami, ozanimod zmniejsza ich liczbę we krwi obwodowej.1,3,4
– Pomimo dostępności zatwierdzonych leków nadal istnieje niespełniona potrzeba terapeutyczna i możliwość zapewnienia dodatkowych opcji leczenia ułatwiających funkcjonowanie pacjentom żyjącym z tą chorobą – powiedział Adam Lenkowsky, kierujący amerykańskim działem Chorób Układu Krążenia, Immunologii i Onkologii w Bristol Myers Squibb.5 – Cieszy nas, że efekty naszych badań naukowych w dziedzinie immunologii zapewnią pacjentom z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego możliwość stosowania nowego leku, który różni się mechanizmem działania od dostępnych form terapii. Ozanimod daje szansę opanowania choroby i uzyskania trwałej remisji, a przy tym może być bezpiecznie stosowany w postaci kapsułki przyjmowanej raz na dobę.1
Podstawą rejestracji były dane z badania 3 fazy True North, w którym porównywano zastosowanie ozanimodu i placebo w leczeniu indukcyjnym i podtrzymującym dorosłych pacjentów z umiarkowaną i ciężką aktywną postacią WZJG. Na etapie leczenia indukcyjnego w Tygodniu 10 (ozanimod N=429 wobec placebo N=216) badanie spełniło pierwszorzędowy punkt końcowy w postaci remisji kliniczneja (18% wobec 6%, p<0,0001), jak również drugorzędowe punkty końcowe, w tym dotyczące odpowiedzi klinicznejb (48% wobec 26%, p<0,0001), poprawy endoskopowejc (27% wobec 12%, p<0,0001) oraz histopatologicznej poprawy stanu błony śluzowejd (13% wobec 4%, p<0,001), przy zastosowaniu odpowiednio ozanimodu i placebo. W okresie leczenia podtrzymującego w Tygodniu 52 (ozanimod N=230, placebo N=227) badanie spełniło pierwszorzędowy punkt końcowy remisji kliniczneja (37% wobec 19%, p<0,0001) oraz kluczowe drugorzędowe punkty końcowe, w tym w zakresie odpowiedzi klinicznej (60% wobec 41%, p<0,0001), poprawy endoskopowej (46% wobec 26%, p<0,001), remisji klinicznej bez stosowania kortykosteroidówe (32% wobec 17%, p<0,001) oraz histopatologicznej poprawy stanu błony śluzowej (30% wobec 14%, p<0,001), odpowiednio przy zastosowaniu ozanimodu i placebo. Obniżenie wyników w podskalach dotyczących krwawienia z odbytu i częstości wypróżnień obserwowano już w Tygodniu2 (czyli 1 tydzień po zakończeniu 7-dniowego okresu stopniowego zwiększania dawki) u pacjentów przyjmujących ozanimod.
Stosowanie ozanimodu jest niewskazane u pacjentów, u których w ciągu ostatnich sześciu miesięcy wystąpił zawał mięśnia sercowego, niestabilna dławica piersiowa, udar, przemijający atak niedokrwienny, zdekompensowana niewydolność serca wymagająca hospitalizacji lub niewydolność serca klasy III/IV, a także u pacjentów z obecnością bloku przedsionkowo-komorowego drugiego lub trzeciego stopnia typ Mobitz II, zespołem chorego węzła zatokowego lub blokiem zatokowoprzedsionkowym (z wyjątkiem pacjentów z wszczepionym rozrusznikiem), pacjentów z ciężkim nieleczonym bezdechem sennym oraz pacjentów przyjmujących inhibitor monoaminooksydazy (MAO). Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania ozanimodu obejmują: zwiększone ryzyko zakażeń, bradyarytmii i spowolnienia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego, uszkodzenia wątroby, zagrożenie dla płodu, podwyższone ciśnienie tętnicze krwi, objawy ze strony układu oddechowego, obrzęk plamki, zespół odwracalnej tylnej encefalopatii, niezamierzone addycyjne działanie immunosupresyjne przy wcześniejszym stosowaniu leków immunosupresyjnych lub immunomodulujących oraz znaczne pogorszenie niepełnosprawności i oddziaływania na układ odpornościowy po przerwaniu stosowania ozanimodu.
Najczęstsze działania niepożądane (≥ 4%) obejmowały podwyższone wyniki badań czynnościowych wątroby, zakażenie górnych dróg oddechowych i ból głowy.1
– W badaniu True North ozanimod okazał się skuteczny w zakresie parametrów takich jak remisja kliniczna, poprawy stanu błony śluzowej w badaniu endoskopowym i histopatologicznym, a także bezpieczeństwa. Są to kwestie o dużym znaczeniu dla pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego – powiedział dr Michael Chiorean, AGAF, FASGE, dyrektor IBD Center, Swedish Medical Center, Seattle, Waszyngton.6 – Ozanimod może stać się istotną nową opcją leczenia dorosłych pacjentów z umiarkowaną i ciężką postacią wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.1
– Wrzodziejące zapalenie jelita grubego powoduje często znaczne upośledzenie zdrowia, a jego przebieg bywa nieprzewidywalny – stwierdził Michael Osso, Prezes i CEO Crohn’s & Colitis Foundation.2,7,8 – Rejestracja nowego leku doustnego to dla naszej społeczności dobra wiadomość, dająca nadzieję wielu pacjentom pilnie poszukującym nowych sposobów na złagodzenie objawów i uzyskanie remisji choroby.1
Wniosek o zezwolenie na dopuszczenie do obrotu ozanimodu w leczeniu dorosłych z umiarkowaną i ciężką aktywną postacią WZJG jest obecnie rozpatrywany w Unii Europejskiej przez Europejską Agencję Leków (EMA). Wydanie decyzji przewiduje się na drugą połowę 2021 r.
Źrodło: materiały prasowe
Foto: kjpargeter
Przyjmowany doustnie raz na dobę ozanimod jest pierwszym i jedynym modulatorem receptora fosforanu sfingozyny 1 (S1P) dopuszczonym do leczenia pacjentów z umiarkowaną i ciężką aktywną postacią WZJG. Mechanizm, poprzez który ozanimod wywiera działanie lecznicze u pacjentów z WZJG nie jest znany, ale może polegać na ograniczaniu przenikania limfocytów do jelit. Przypuszcza się, że oddziałując na receptory S1P obecne na komórkach układu odpornościowego zwanych limfocytami, ozanimod zmniejsza ich liczbę we krwi obwodowej.1,3,4
– Pomimo dostępności zatwierdzonych leków nadal istnieje niespełniona potrzeba terapeutyczna i możliwość zapewnienia dodatkowych opcji leczenia ułatwiających funkcjonowanie pacjentom żyjącym z tą chorobą – powiedział Adam Lenkowsky, kierujący amerykańskim działem Chorób Układu Krążenia, Immunologii i Onkologii w Bristol Myers Squibb.5 – Cieszy nas, że efekty naszych badań naukowych w dziedzinie immunologii zapewnią pacjentom z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego możliwość stosowania nowego leku, który różni się mechanizmem działania od dostępnych form terapii. Ozanimod daje szansę opanowania choroby i uzyskania trwałej remisji, a przy tym może być bezpiecznie stosowany w postaci kapsułki przyjmowanej raz na dobę.1
Podstawą rejestracji były dane z badania 3 fazy True North, w którym porównywano zastosowanie ozanimodu i placebo w leczeniu indukcyjnym i podtrzymującym dorosłych pacjentów z umiarkowaną i ciężką aktywną postacią WZJG. Na etapie leczenia indukcyjnego w Tygodniu 10 (ozanimod N=429 wobec placebo N=216) badanie spełniło pierwszorzędowy punkt końcowy w postaci remisji kliniczneja (18% wobec 6%, p<0,0001), jak również drugorzędowe punkty końcowe, w tym dotyczące odpowiedzi klinicznejb (48% wobec 26%, p<0,0001), poprawy endoskopowejc (27% wobec 12%, p<0,0001) oraz histopatologicznej poprawy stanu błony śluzowejd (13% wobec 4%, p<0,001), przy zastosowaniu odpowiednio ozanimodu i placebo. W okresie leczenia podtrzymującego w Tygodniu 52 (ozanimod N=230, placebo N=227) badanie spełniło pierwszorzędowy punkt końcowy remisji kliniczneja (37% wobec 19%, p<0,0001) oraz kluczowe drugorzędowe punkty końcowe, w tym w zakresie odpowiedzi klinicznej (60% wobec 41%, p<0,0001), poprawy endoskopowej (46% wobec 26%, p<0,001), remisji klinicznej bez stosowania kortykosteroidówe (32% wobec 17%, p<0,001) oraz histopatologicznej poprawy stanu błony śluzowej (30% wobec 14%, p<0,001), odpowiednio przy zastosowaniu ozanimodu i placebo. Obniżenie wyników w podskalach dotyczących krwawienia z odbytu i częstości wypróżnień obserwowano już w Tygodniu2 (czyli 1 tydzień po zakończeniu 7-dniowego okresu stopniowego zwiększania dawki) u pacjentów przyjmujących ozanimod.
Stosowanie ozanimodu jest niewskazane u pacjentów, u których w ciągu ostatnich sześciu miesięcy wystąpił zawał mięśnia sercowego, niestabilna dławica piersiowa, udar, przemijający atak niedokrwienny, zdekompensowana niewydolność serca wymagająca hospitalizacji lub niewydolność serca klasy III/IV, a także u pacjentów z obecnością bloku przedsionkowo-komorowego drugiego lub trzeciego stopnia typ Mobitz II, zespołem chorego węzła zatokowego lub blokiem zatokowoprzedsionkowym (z wyjątkiem pacjentów z wszczepionym rozrusznikiem), pacjentów z ciężkim nieleczonym bezdechem sennym oraz pacjentów przyjmujących inhibitor monoaminooksydazy (MAO). Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania ozanimodu obejmują: zwiększone ryzyko zakażeń, bradyarytmii i spowolnienia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego, uszkodzenia wątroby, zagrożenie dla płodu, podwyższone ciśnienie tętnicze krwi, objawy ze strony układu oddechowego, obrzęk plamki, zespół odwracalnej tylnej encefalopatii, niezamierzone addycyjne działanie immunosupresyjne przy wcześniejszym stosowaniu leków immunosupresyjnych lub immunomodulujących oraz znaczne pogorszenie niepełnosprawności i oddziaływania na układ odpornościowy po przerwaniu stosowania ozanimodu.
Najczęstsze działania niepożądane (≥ 4%) obejmowały podwyższone wyniki badań czynnościowych wątroby, zakażenie górnych dróg oddechowych i ból głowy.1
– W badaniu True North ozanimod okazał się skuteczny w zakresie parametrów takich jak remisja kliniczna, poprawy stanu błony śluzowej w badaniu endoskopowym i histopatologicznym, a także bezpieczeństwa. Są to kwestie o dużym znaczeniu dla pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego – powiedział dr Michael Chiorean, AGAF, FASGE, dyrektor IBD Center, Swedish Medical Center, Seattle, Waszyngton.6 – Ozanimod może stać się istotną nową opcją leczenia dorosłych pacjentów z umiarkowaną i ciężką postacią wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.1
– Wrzodziejące zapalenie jelita grubego powoduje często znaczne upośledzenie zdrowia, a jego przebieg bywa nieprzewidywalny – stwierdził Michael Osso, Prezes i CEO Crohn’s & Colitis Foundation.2,7,8 – Rejestracja nowego leku doustnego to dla naszej społeczności dobra wiadomość, dająca nadzieję wielu pacjentom pilnie poszukującym nowych sposobów na złagodzenie objawów i uzyskanie remisji choroby.1
Wniosek o zezwolenie na dopuszczenie do obrotu ozanimodu w leczeniu dorosłych z umiarkowaną i ciężką aktywną postacią WZJG jest obecnie rozpatrywany w Unii Europejskiej przez Europejską Agencję Leków (EMA). Wydanie decyzji przewiduje się na drugą połowę 2021 r.
Źrodło: materiały prasowe
Foto: kjpargeter
Autor:
Redakcja MedicalPress