W niektórych przypadkach za oporne w terapii nadciśnienie tętnicze odpowiadają hormony. Wtedy badanie laboratoryjne krwi potwierdza nadmiar danej substancji w organizmie pacjenta. Nie wiadomo jednak, czy za nadprodukcję hormonu odpowiedzialne jest lewe czy prawe nadnercze. A może nieprawidłowo pracują obydwa narządy lub hormon wydzielany jest przez guz obecny w zupełnie innej części ciała pacjenta? Jak to sprawdzić? Z pomocą przychodzą procedury medycyny nuklearnej: badanie scyntygraficzne lub PET, które pozwalają precyzyjnie zidentyfikować źródło problemu i ukierunkować leczenie.

W czasie pandemii COVID-19 procedury takie jak: scyntygrafia perfuzyjna płuc, scyntygrafia wentylacyjna płuc i scyntygrafia perfuzyjna serca umożliwiają diagnozowanie powikłań u pacjentów po przebytej infekcji COVID-19. Badania z zakresu medycyny nuklearnej pozwalają leczyć chorych precyzyjniej i skuteczniej. W ostatnich miesiącach pewnych procedur z tego obszaru wykonuje się w całej Polsce więcej, a zapotrzebowanie i tendencje pozostają rosnące. Do realiów warto byłoby dostosować wyceny realizowanych badań – mówi prof. Bożena Birkenfeld, kierownik Zakładu Medycyny Nuklearnej SPSK1 Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie.

Prognozy i dane z codziennej praktyki klinicznej polskich ośrodków pokazują, że zapotrzebowanie na procedury diagnostyki obrazowej będzie coraz większe. Zaobserwowaliśmy, że pomimo pandemii COVID-19 kolejki do scyntygrafii serca wcale nie uległy skróceniu. W niektórych przypadkach na badanie trzeba poczekać nawet sześć miesięcy. To zdecydowanie za długo – uważa dr. hab. n. med. Mirosław Dziuk, prof. WIM, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Medycyny Nuklearnej i zwraca uwagę na konieczność zmian w finansowaniu procedur medycyny nuklearnej.