Mimo obserwowanego w ostatnim czasie postępu w cyfryzacji sektora ochrony zdrowia, jak podaje NIK, znaczną część czasu przeznaczonego na poradę lekarską nadal pochłania praca administracyjna. W przypadku wizyt fizycznych jest to jedna trzecia, zaś przy teleporadach tylko 57 proc. konsultacji[1] zajmuje merytoryczna rozmowa z lekarzem. W rezultacie wizyty trwają dłużej, niż jest to konieczne, a sektor szuka sposobów na usprawnienie działań personelu medycznego. Mogą w tym pomóc usługi oparte na technologii – w szczególności dostęp do elektronicznej dokumentacji pacjenta, mechanizm zdalnej weryfikacji tożsamości czy podpis elektroniczny.

 

Już dziś większość klientów prywatnych sieci medycznych w Polsce ma dostęp do nowoczesnych narzędzi umożliwiających bezpieczną, zdalną weryfikację ich tożsamości. Możliwość korzystania z tego typu usług oznacza z perspektywy pacjenta większą wygodę i komfort leczenia, a firmom z branży medycznej pozwala podnieść jakość usług i poziom rentowności.

Wśród różnych konsekwencji pandemii koronawirusa, szczególnie często wymienia się gwałtowne przyspieszenie rozwoju innowacji technologicznych. Sytuacja epidemiczna spowodowała znaczące zmiany także w sektorze medycznym. W Polsce liczba osób, które skorzystały z przynajmniej jednej e-usługi z różnych obszarów gospodarki, czyli m.in. możliwości cyfrowej opieki zdrowotnej, wzrosła z przed-epidemicznego poziomu 66 proc. do prawie 80 proc., co przekłada się na 6,6 miliona nowych użytkowników[1]. Można przyjąć, że jest to dopiero początek nadchodzących zmian – Krajowy Plan Odbudowy przewiduje bowiem inwestycje o wartości blisko 20 mld PLN w unowocześnienie systemu opieki medycznej, w tym również jego dalszą cyfryzację[2]. Jak zatem będzie wyglądał sektor zdrowotny po pandemii?