Eksperci mają wątpliwości co do skuteczności telemedycyny w leczeniu uzależnień

Opublikowane 23 czerwca 2020
Eksperci mają wątpliwości co do skuteczności telemedycyny w leczeniu uzależnień
Kryzys opioidowy w Stanach Zjednoczonych powoduje coraz większe zapotrzebowanie na terapię uzależnień.  Badacze mają jednak wątpliwości, czy użycie narzędzi telemedycznych w celu wsparcia tej terapii przynosi korzyści pacjentom. W komentarzu opublikowanym w Journal of the American Medical Association, trójka badaczy z Hardard Medical School zakwestionowała skuteczność i korzyści wynikające z użycia telemedycny w leczeniu uzależnienia opioidowego.
W ramach „Medication-Assisted Therapy” (MAT, ang. Terapia wspomagana lekami) lekarze przepisują pacjentom kontrolowane substancje (takie jak buprenorfina czy metadon), następnie dokładnie śledzą postępy pacjenta w realizacji planu terapeutycznego, którego ważnym elementem jest psychoterapia. W ostatnich latach zaobserwowano wzrost realizacji MAT z użyciem narzędzi telemedycznych, które w założeniu mają pomagać lekarzom w nadzorowaniu postępów pacjentów, a także pozwalają na wystawianie recept zdalnie. Pandemia COVID-19 zwiększyła skalę rozpowszechnienia telemedycyny w MAT.

Badacze z Harvardu zwracają uwagę, że brak jest badań dotyczących stopnia utrzymania abstynencji, długoterminowej skuteczności terapii oraz koszto-efektywności. Aspekty, co do których mają największe wątpliwości, to koszto-efektywność właśnie i pomoc społecznościom zagrożonym brakiem dostępu do usług publicznych. W swoim artykule badacze przedstawiają pięć zalet i pięć wad rozwiązań telemedycznych w leczeniu uzależnień.

Pięć zalet:
  1. Wygoda – telemedycyna redukuje stres spowodowany podróżą do placówki oraz zmniejsza liczbę godzin wolnych od pracy, które w przeciwnym razie chory musiałby wziąć, żeby udać się na wizytę stacjonarną.
  2. Telemedycyna zwiększa dostępność do opieki.
  3. Telemedycyna pozwala na częstszą komunikację między pacjentem
    a lekarzem lub terapeutą, co może zwiększyć stopień stosowania się do zaleceń
    i poziom utrzymania abstynencji.
  4. Rozwiązania telemedyczne pozwalają na większe zachowanie prywatności pacjentów i gwarancji poufności.
  5. Zapewnia lekarzom i terapeutą obserwację pacjenta w jego domowym środowisku, dzięki czemu są w stanie uzyskać więc informacji na temat warunków domowych
    i domowych aktywności.
Pięć wad:
  1. Telemedycyna może być niewłaściwa dla części pacjentów, szczególnie tych w grupie najwyższego ryzyka i w niestabilnym stanie.
  2. Rozwiązania te wymagają od pacjentów posiadania smartfona i umiejętności jego obsługi.
  3. Zasięganie porad z domu może sprawiać problemy w kwestii prywatności
    i bezpieczeństwa, przez co telemedycyna może nie być dobrym narzędziem
    dla pacjentów, którzy wymagają stabilności terapii.
  4. Cześć pacjentów może być zmuszona płacić za rozwiązania telemedyczne z własnej kieszeni.
  5. Mimo trwania kilku badań, brak jest na ten moment dowodów na to, że telemedycyna poprawia efektywność MAT.
 
Badacze konkludują, że mimo wielu niewiadomych i zastrzeżeń, telemedycyna w leczeniu uzależnień będzie rozwijać, nie tylko przez pandemię COVID-19, ale także przychylne prawodawstwo w USA. Zwracają także uwagę, iż programy terapeutyczne z zastosowaniem telemedycyny wymagają większej liczby programów pilotażowych i badań, w celu możliwości porównania ich ze standardowymi metodami.
 
Opracowano na podstawie:
mHealth Intelligence: Researchers Question Value of Telehealth in Substance Abuse Treatment https://mhealthintelligence.com/news/researchers-question-
value-of-telehealth-in-substance-abuse-treatment

Źródło:
Przegląd Telelmedyczny - Telemedyczna Grupa Robocza
Artykuł partnerski TGR i MedicalPress