W trakcie panelu przedstawiono inicjatywę: „POROZUMIENIE DLA ZDROWIA” oraz dekalog – zbiór zasad, jakie powinny przyświecać budowie lepszego, bardziej racjonalnego i efektywnego systemu.

„Społeczeństwo, czyli szeroko rozumiana strona społeczna, pacjenci, publiczni i prywatni pracodawcy oraz pracownicy sektora ochrony zdrowia powinni jasno określać i komunikować cele. W rękach polityków należy pozostawić wybór narzędzi do ich realizacji” – przekonywał Adam Kozierkiewicz, ekspert ds. zarządzania ochroną zdrowia.

Inicjator wspólnego przedsięwzięcia, prof. Andrzej Matyja, Prezes Naczelnej Rady Lekarskiej zwrócił uwagę, że politykom trudno jest pracować w perspektywie dłuższej niż własna kadencja.  Zdaniem wszystkich uczestników panelu należy jasno wyrazić oczekiwania - nakreślić cele i wartości jakimi powinien służyć system ochrony zdrowia każdemu obywatelowi.

Omówiono kolejno każdy punkt dekalogu i zgodnie stwierdzono, że w interesie społeczeństwa jest, by cele były mierzalne a monitorowanie było uczciwe i „niepolityczne”. Grupa ekspertów w dziesięciu punktach ujęła najważniejsze kwestie zgłaszane podczas społecznych debat o zdrowiu.

Zdrowie naprawdę najważniejsze – dekalog

1. Dbajmy o zdrowie, które jest największą wartością, ale nie jest dane na zawsze i wymaga codziennego pielęgnowana.
2. Mądrze planujmy działania systemu ochrony zdrowia, czyniąc to i realizując ponad podziałami politycznymi.
3. Zapobieganie chorobom fundamentem polityki zdrowotnej państwa.
4. Efektywnie wykorzystujmy zasoby systemu ochrony zdrowia.
5. Zmian demograficznych nie lekceważmy, rozwijając odpowiednie formy opieki.
6. Odważnie i pilnie zwiększajmy zatrudnienie w ochronie zdrowia, zmieniając system kształcenia i zasady wynagradzania kadr.
7. Dobre warunki i bezpieczeństwo pracy personelu medycznego gwarancją bezpieczeństwa pacjentów.
8. Nie żyjmy złudzeniami, bez wyższych nakładów na system ochrony zdrowia nie będzie poprawy jakości usług medycznych i ich dostępności.
9. Wymagajmy równego dostępu do świadczeń zdrowotnych.
10. Pamiętajmy, że mierzyć trzeba zamiary na siły, adekwatne do możliwości finansowych państwa.

Sformułowania są ogólne, a  intencją zespołu roboczego jest  zaproszenie do dyskusji reprezentantów różnych środowisk – związków, stowarzyszeń, organizacji zrzeszających pacjentów, personel i pracodawców ochrony zdrowia  nad wypracowaniem konkretnych celów i mierników ich osiągnięcia. Uzgodnioną listę celów i wartości przedstawione zostaną nowemu ministrowi zdrowia z pytaniem, czy te cele i wartości będzie podzielać i jak je zamierza zrealizować.

Prezes Andrzej Matyja odnosząc się do punktu poświęconego zapobieganiu chorobom, jako fundamentowi polityki zdrowotnej państwa, stwierdził m.in.: „Mówimy o roli profilaktyki i wiadomo, że jest jej za mało i powinna być lepiej finansowana. W poprzedniej kadencji Sejm uchwalił bardzo dobrą i potrzebną ustawę o zdrowiu publicznym. I co? Mamy ustawę, a nie ma do niej – od czterech lat – rozporządzeń wykonawczych. Bez tego zaś ustawa po prostu nie działa” – mówił. Przekłada się to m.in. na fatalne statystyki dotyczące zgłaszalności na badania profilaktyczne. „Badania pod kątem raka szyjki macicy, zgłasza się co piąta kobieta, nieco lepiej to wygląda w badaniach pod kątem nowotworu piersi. Nie ma co nawet wspominać, ilu mężczyzn bada się pod kątem raka prostaty. Tymczasem WHO mówi jasno, że aby można mówić o profilaktyce, zgłaszalność powinna wynosić minimum 70-75 proc. Gdyby profilaktyka była fundamentem systemu moglibyśmy zapobiec wielu chorobom”.

W panelu uczestniczyli:

Adam Kozierkiewicz - ekspert ds. zdrowia

Beata Ambroziewicz - Prezes Polskiej Unii Organizacji Pacjentów „Obywatele dla Zdrowia"

Zofia Małas - Prezes Naczelnej Izby Pielęgniarskiej i Położnych

Andrzej Matyja - Prezes Naczelnej Izby Lekarskiej

Andrzej Mądrala - Wiceprezydent Pracodawców RP

Marek Wójcik - reprezentujący Związek Miast Polskich

Źródło: NIL