Choroba niedokrwienna serca - NFZ publikuje nowy raport
Opublikowane 27 kwietnia 2020Z okazji Tygodnia dla Serca, Narodowy Fundusz Zdrowia opublikował raport dotyczący choroby niedokrwiennej serca (ChNS). Raport przedstawia dane dotyczące choroby niedokrwiennej serca. Przedstawiono informacje o epidemiologii w Polsce i Europie oraz czynnikach ryzyka. Na podstawie danych NFZ zaprezentowano analizę zrefundowanych świadczeń w tym m.in. epidemiologii rejestrowanej OZW, rehabilitacji kardiologicznej w OZW czy programie KOS-zawał.
Podsumowanie głównych treści raportu:
- Według danych Institute for Health Metrics and Evaluation (IHME), w 2017 r. w Polsce na chorobę niedokrwienną serca (ChNS) chorowało 1,6 mln osób (4,2% populacji, 0,7 p.p. więcej niż w Unii Europejskiej).
- Do głównych modyfikowalnych czynników ryzyka ChNS zalicza się nadciśnienie tętnicze, zaburzenia lipidowe, palenie tytoniu, nadwagę i otyłość, niewłaściwą dietę, cukrzycę, nadużywanie alkoholu, niską aktywność fizyczną i czynniki psychospołeczne.
- Świadczenia z powodu ChNS udzielono w 2019 r. 1,2 mln dorosłych osób. Liczba pacjentów była o 22% niższa w 2019 r. niż w 2014 r. Spadek dotyczył głównie pacjentów, którym świadczenia z powodu ChNS udzielono w podstawowej opiece zdrowotnej (w 2019 r. liczba pacjentów była o 35% niższa niż w 2014 r.).
- Wartość refundacji świadczeń z powodu ChNS wyniosła blisko 2 mld zł w 2019 r. i była o 529 mln zł (21%) niższa niż w 2014 r.
- W 2019 r. odnotowano 103 tys. przypadków ostrych zespołów wieńcowych, o 19% mniej niż w 2014 r. Spadek liczby przypadków OZW dotyczył głównie niestabilnej dławicy piersiowej (UA), dla której liczba przypadków była o 55% niższa w 2019 r. niż w 2014 r. Liczba zawałów mięśnia sercowego wzrastała (w 2019 r. 9% więcej przypadków niż w 2014 r.) i wzrost ten wynikał ze zmian struktury demograficznej pacjentów.
- Odsetek przypadków OZW rehabilitowanych kardiologiczne stale wzrastał w latach 2014– 2019. W 2019 r. rehabilitację w ciągu 14 dni od daty przyjęcia miało 5% przypadków OZW, w ciągu 60 dni 25%, a w ciągu 90 dni 28% (odpowiednio o 2,3 p.p., 9,0 p.p i 9,4 p.p. więcej niż w 2014 r.).
- Od 2017 r. funkcjonuje program kompleksowej opieki po zawale mięśnia sercowego KOSzawał. Liczba ośrodków realizujących program stale wzrastała i w grudniu 2019 r. świadczenia udzielało 60 świadczeniodawców. W 2019 r. świadczenia w programie udzielono 19,6 tys. pacjentów i wartość refundacji świadczeń wyniosła 197 mln zł. Spośród 9,4 tys. pacjentów, którym świadczenie w ramach KOS-zawał udzielono w 2018 r., 76% miało rehabilitację kardiologiczną, z czego 5,2 tys. (74% pacjentów poddanych rehabilitacji kardiologicznej) rozpoczęło rehabilitację w ciągu 14 dni od daty wypisu ze szpitala z powodu zawału.
- W 2019 r. chorobowość rejestrowana przewlekłej choroby niedokrwiennej serca (liczba pacjentów, którzy mieli w latach 2016–2019 udzielone co najmniej jedno świadczenie z rozpoznaniem głównym lub współistniejącym przewlekłej ChNS, którzy żyli na koniec 2019 r.) wyniosła ponad 2,5 mln osób i była o 14% niższa niż w 2014 r.
- Śmiertelność pacjentów z OZW malała w latach 2014–2018. W przypadku niestabilnej dławicy piersiowej śmiertelność 30-dniowa wyniosła w 2018 r. 1,1%, a roczna 4,5% (odpowiednio o 0,2 p.p. i 0,7 p.p. mniej niż w 2014 r.). Standaryzowane wskaźniki śmiertelności wskazują, że spadek śmiertelności w UA i zawałach serca wynika z innych czynników niż zmiany w strukturze pod względem płci, wieku i typu zawału.
- Analiza śmiertelności pacjentów leczonych angioplastyką wieńcową (PCI) w 2018 r., dla których było to pierwsze OZW od 3 lat i którzy przeżyli okres 60 dni od daty przyjęcia z powodu OZW wskazuje, że pacjenci objęci rehabilitacją kardiologiczną w ciągu 60 dni od daty wypisu mieli wyższe prawdopodobieństwo przeżycia niż pacjenci nie objęci w tym czasie rehabilitacją kardiologiczną, niezależnie od rodzaju OZW i grupy wiekowej.
- Dla pacjentów, którzy byli hospitalizowani z powodu zawału serca w 2012 r. prawdopodobieństwo wystąpienia niewydolności serca (definiowane jako udzielone świadczenie z rozpoznaniem głównym lub współistniejącym niewydolności serca) w ciągu 7 lat od zawału wynosiło 46%, było wyższe w przypadku kobiet niż mężczyzn i wzrastało wraz z wiekiem pacjenta— w przypadku osób w wieku 75 lat i więcej w momencie zawału prawdopodobieństwo wystąpienia niewydolności serca w ciągu 7 lat wyniosło 75%. Dodatkowo, prawdopodobieństwo wystąpienia niewydolności serca było wyższe dla osób, które nie miały rehabilitacji kardiologicznej w ciągu 60 dni od zawału serca.
Pełna treść raportu dostępna pod linkiem:
Autor:
Redakcja MedicalPress