Pod koniec 2021 roku, kiedy świat powoli podnosił się po pandemii Covid-19, pierwsza na świecie szczepionka na malarię została zarekomendowana przez WHO. W ramach programu pilotażowego w Ghanie, Kenii oraz Malawi zaszczepionych przynajmniej jedną dawką zostało około 1 400 000 dzieci między 5 a 17 miesiącem życia. Wykazano, że preparat Mosquirix gwarantuje ochronę na poziomie 39%, ogranicza występowanie ciężkich przypadków, a przy dodatkowej terapii z użyciem znanych leków przeciwmalarycznych pozwala zmniejszyć ilość hospitalizacji i zgonów nawet o 70%. W tym samym czasie nad drugą szczepionką, R21, pracowali naukowcy z Uniwersytetu Oksfordzkiego. Udoskonalone rozwiązanie może być podawane aż do 36 miesiąca życia i zapewnia skuteczność na poziomie 77% – jako pierwsze osiągając zakładany przez WHO minimalny próg 75%.  

W minionym tygodniu Ghana jako pierwszy kraj na świecie zatwierdziła szczepionkę na malarię, opierając się na badaniach prowadzonych nad bezpieczeństwem i skutecznością podczas prowadzonego programu pilotażowego z udziałem prawie 5000 dzieci. Kolejnym krajem deklarującym wykorzystanie szczepionki jest Nigeria. Tylko w tym roku wyprodukowanych ma zostać 20 milionów dawek, a każda z nich będzie kosztować ok. 3 USD. Co najmniej 28 krajów w Afryce planuje ubiegać się o wsparcie w zakupie szczepionek.

W kwietniu 2019 roku, w malawijskim Lilongwe, w wiejskim centrum medycznym, pięciomiesięczna Lusitana była pierwszym dzieckiem, które przyjęło szczepionkę przeciw malarii. Dziś czterolatka chodzi do żłobka i uczy się śpiewać. Nigdy nie zachorowała na malarię. Jej mama już zgłosiła młodszą siostrę Lusitany do szczepień widząc, jak dobrze jej organizm zareagował na szczepienie i uodpornił się na chorobę. 

Choć na liście państw narażonych na ryzyko występowania malarii znajduje się aż 87 pozycji, ponad połowa śmiertelnych przypadków jest odnotowywana w zaledwie czterech krajach: Nigerii, Demokratycznej Republice Konga, Nigrze i Tanzanii. Choroba może przebiegać w łagodny sposób i być wyleczona stosując leki. Jednak w przypadku dzieci do 5 roku życia, kobiet w ciąży i osób zakażonych innymi wirusami przebieg może być zagrażający życiu. Postępujące zmiany klimatu mogą doprowadzić w kolejnych dekadach do rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych przenoszonych przez insekty. Jest to uzależnione od rozszerzania się strefy sprzyjających warunków, szczególnie na obszarach już dotkniętych – w regionach tropikalnych i w gęsto zaludnionych obszarach miejskich w Afryce, Azji Południowo-Wschodniej i obu Amerykach.