Piotruś jest alergikiem, od 12 tygodnia życia jest pod opieką poradni alergologicznej. W 2018 roku, kiedy synek miał dwa lata, wystąpiła u niego bardzo silna reakcja anafilaktyczna. Poszliśmy na lody, a ponieważ Piotr nie może jeść mleka i jajek, bo jest na nie uczulony, zamówiłam dla niego sorbet owocowy. Podczas jedzenia syn zaczął pokasływać, więc zabrałam mu lody. W samochodzie, w trakcie powrotu do domu Piotruś zaczął tracić z nami kontakt. Kiedy weszliśmy do domu zauważyłam, że jego ciało jest całe w czerwonej nasilającej się pokrzywce, zaczynał puchnąć, do tego stopnia, że spuchły mu nawet uszy. Syn był przerażony, zaczął wymiotować. Ja też byłam przestraszona, nie wiedziałam co się z nim dzieje. Widok dziecka, które z minuty na minutę słabnie, powoduje, że człowiek zaczyna panikować. Zadzwoniłam na pogotowie, usłyszałam, że może to być wstrząs anafilaktyczny. Wysłano do nas karetkę oraz kazano podać potrójną dawkę leku przeciwalergicznego, który Piotruś przyjmuje na co dzień. Lęk o moje dziecko towarzyszył mi aż do momentu, kiedy usłyszałam, że Piotrek z tego wyjdzie, że wszystko będzie dobrze. Wiedzieliśmy, że nas syn jest alergikiem, ale nigdy wcześniej nie mieliśmy do czynienia z tak poważną reakcją.

Tego co nas spotkało, czyli wstrząsu anafilaktycznego nie da się porównać z niczym innym. Od tamtej pory jestem bardzo wyczulona na bagatelizowanie alergii u dzieci. Gdyby nie bardzo szybka i sprawna pomoc, przyjazd karetki i wskazówki od pani dyspozytorki z pogotowia, to wszystko mogłoby się skończyć tragicznie. Po tym zdarzeniu dowiedzieliśmy się od lekarzy, ze Piotruś już zawsze musi mieć  przy sobie adrenalinę i zostaliśmy przeszkoleni, w jaki sposób tej adrenaliny użyć. Od tej pory adrenalina nam towarzyszy. Jeśli jestem razem z synem, mam ją zawsze w torebce, jeśli Piotrek przebywa w przedszkolu, wtedy adrenalina zostaje w pomieszczeniu przedszkolnym. Panie nauczycielki z przedszkola także zostały przeszkolone, jak używać adrenaliny. To jest bardzo ważne żeby mieć świadomość, że jest coś, co może pomóc, po prostu uratować dziecku życie. To jest właśnie adrenalina. Świadomość, że mam przy sobie lek, który może nam pomóc, pozwala mi spokojniej funkcjonować i dzięki temu czuje się bezpiecznie.  Rodzice muszą rozmawiać z lekarzami, prosić żeby wytłumaczyli na czym polega alergia dziecka i jak należy się zachować, jeśli wystąpi silna reakcja anafilaktyczna - historią podzieliła się pani Dominika, mama pięcioletniego Piotrusia.

 

Wstrząs anafilaktyczny (anafilaksja) to stan spowodowany nagłą ciężką reakcją alergiczną, którą trudno jest przewidzieć¹. To sytuacja, która może zagrażać życiu, dlatego ważna jest szybka reakcja². Na świecie częstość występowania anafilaksji wynosi od 50 do 112 epizodów na 100 000 osób każdego roku³. Osoby, które wcześniej nie wiedziały o alergii, są najbardziej narażone na zgon w wyniku wstrząsu anafilaktycznego, bo się go nie spodziewają i nie wiedzą jak zareagować^4.

Najczęstsza przyczyną wstrząsu anafilaktycznego jest spożycie pokarmów – stanowi bowiem 33% przypadków¹. U dzieci pokarm wywołuje nawet do 85% przypadków anafilaksji!¹. Kolejnym czynnikiem powodującym wstrząs są użądlenia owadów (19%) i leki (14%)¹.

Anafilaksja wpływa na układ oddechowy, skórę, układ sercowo-naczyniowy, układ pokarmowy i nerwowy¹. Objawy anafilaksji pojawiają się zwykle od kilku minut do kilku godzin od ekspozycji na czynnik wyzwalający^5.

1. Należy przerwać ekspozycję na czynnik wyzwalający reakcję. W przypadku użądlenia przez pszczołę/osę należy właściwie usunąć żądło, tak aby nie dopuścić do przedostania się kolejnych porcji jadu do skóry.
2. Należy wezwać pomoc medyczną.
3. Trzeba ułożyć pacjenta w pozycji leżącej z uniesionymi kończynami, za wyjątkiem przypadków z dominującymi objawami niedrożności dróg oddechowych.
4. Jak najszybciej od wystąpienia objawów anafilaksji należy podać pacjentowi adrenalinę domięśniowo w zewnętrzną część uda.
5. Ważne jest utrzymywanie kontaktu słownego z pacjentem⁵.

 

 

W razie jakichkolwiek wątpliwości należy porozmawiać ze swoim lekarzem, który na podstawie czynników ryzyka, indywidualnie oceni czy dana osoba powinna mieć adrenalinę zawsze przy sobie.

źródło: mat. pras.