W zakresie stosowania podskórnego kardiowertera-defibrylatora mamy obecnie w Polsce wyraźne powody do dumy, ale także istotne wyzwania. Problemem pozostaje słabe rozpowszechnienie tej metody leczenia w Polsce. Liczba wykonywanych implantacji układu S-ICD oscylująca na poziomie kilkuset rocznie nie pozwala na właściwą odpowiedź na rzeczywiste potrzeby kliniczne. Nadzieje niesie Krajowa Sieć Kardiologiczna i przewidziane w niej nielimitowane finansowanie zabiegu implantacji i wymiany S-ICD. Mechanizm ten ma szansę przyczynić się do powszechniejszego stosowania układów podskórnych w porównaniu z układami przezżylnymi u wszystkich chorych, u których jest to możliwe i z punktu widzenia wskazań medycznych uzasadnione – uważa dr hab. n. med. Maciej Kempa, kierownik Pracowni Elektrofizjologii i Elektroterapii Serca Kliniki Kardiologii i Elektroterapii Serca GUMed, przewodniczący Sekcji Rytmu Serca Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego.

Nowoczesny robot medyczny Da Vinci trafi do Świętokrzyskiego Centrum Onkologii. Szpital rozstrzygnął przetarg na zakup tego urządzenia.

Najnowszy raport opublikowany w ramach inicjatywy PHSSR (Partnerstwo na Rzecz Zrównoważonego i Odpornego Systemu Ochrony Zdrowia) zawiera praktyczne wskazówki oraz rozwiązania, które mogą ulepszyć kondycję systemów zdrowia. Autorzy publikacji przeanalizowali praktyki oraz doświadczenia z 18 krajów, w tym z Polski.  

W Polsce z powodu przewlekłej choroby nerek (PChN) umiera od 80 do 100 tys. osób rocznie. Ta choroba nadal wykrywana jest zbyt późno, ponieważ rozwija się przez wiele lat nie dając często specyficznych objawów. Wczesna diagnostyka i wykonywane regularnie podstawowe badania, umożliwiają wykrycie PChN na wczesnym etapie i spowolnienie jej rozwoju.

Federacja Przedsiębiorców Polskich (FPP) rekomenduje opcję połączenia ubezpieczenia zdrowotnego z ubezpieczeniem chorobowym w jedno ubezpieczenie ryzyka choroby – które zapewniłoby dostępność, fachowość i skuteczność niezbędnych świadczeń. Kontrole prowadzone w ZUS dotyczą tylko prawidłowości orzekania, a nie możliwości podjęcia leczenia i rehabilitacji – co mogłoby się przyczynić do szybszego powrotu osoby chorej na rynek pracy. Doprowadza to do sytuacji, w której zasiłek chorobowy staje się świadczeniem „zastępczym” – mogącym prowadzić do opóźnienia leczenia i rehabilitacji. Takie działania zamiast przywracać pacjentów na rynek pracy generują ogromne ilości zwolnień lekarskich – a w ślad za tym koszty zarówno po stronie pracodawców, jak i budżetu państwa. W roku 2022 wyniosły one 25,5 mld zł. Sytuację tę pogłębia decyzja o zdalnym udzielaniu zwolnień lekarskich – doprowadzając ostatecznie do pomięcia procesu leczenia i rehabilitacji. Dlatego FPP przeprowadziła debatę w tej kwestii i apeluje, by znaleźć rozwiązanie tego problemu.